Σπίτι από πηλό (μέρος η') - Tadelakt (σε εξέλιξη...)

Ένα από το κυριότερα πλεονεκτήματα των χωμάτινων τοίχων, είναι η διαπνοή, η ικανότητα τους δηλαδή να εξισορροπούν δηλαδή την εσωτερική υγρασία του σπιτιού. Πώς μπορεί αυτό να γίνει στη κουζίνα και ακόμα περισσότερο στο μπάνιο, χώρους τους οποίους συνήθως καλύπτουμε με πλακάκια που εμποδίζουν την κίνηση των υδρατμών διαμέσου του τοίχου; Εξετάζοντας έτσι εναλλακτικούς τρόπους στα πλακάκια, φτάσαμε στην τεχνική του tadelakt, μία παλιά μαροκινή τεχνική που είναι στην ουσία είναι το κλασικό τελευταίο χέρι του σοβά (το μάρμαρο) το οποίο όμως αδιαβροχοποιείται μέσα από κατάβρεγμα με σαπουνόνερο και συνεχές πάτημα με πέτρα.

Ακούγεται εύκολο αλλά δεν είναι. Βασική προυπόθεση για την επιτυχία της τεχνικής είναι η επιλογή των υλικών και το κυριότερο το timing που λένε και στην τρικαλινή ντοπιολαλιά, το πότε δηλαδή θα αρχίσεις να πατάς το μείγμα, αφού το εφαρμόσεις. Για να πετύχεις το αυθεντικό αποτέλεσμα χρειάζεται έτοιμο μείγμα που το προμηθεύουν αρκετές εταιρείες στο εξωτερικό, με ασβέστη από το Μαρόκο που πετυχαίνει καλύτερο αισθητικό αποτέλεσμα. Αυτό πέρα από το ότι θα ήταν πανάκριβο, δεν ακουγόταν και πολύ οικολογικό αν σκεφτεί κανείς τη μετακίνηση των υλικών. Οπότε επιλέξαμε μία παραλλαγή δικιά μας, έχοντας κάνει και τις απαραίτητες δοκιμές σε αναλογία υλικών στην Αθήνα. 1:2 ασβέστοπολτός με κοσκινισμένη μαρμαρόσκονη χρώμα σε σκόνη νερό και κατόπιν σαπουνόνερο από πράσινο σαπούνι σε σκόνη. Δοκιμάσαμε διάφορους τρόπους εφαρμογής μέχρι να φτάσουμε σε αυτόν που φαίνεται στις φωτογραφίες. Η διαδικασία δεν έχει τελειώσει ακόμα και θα επανέλθουμε όταν ολοκληρωθεί.

Δύο συμβουλές για όποιον θελήσει να το επαναλάβει

• Είναι μία χρονοβόρα και κάπως βαρετή διαδικασία. Απαιτεί πολύωρη παραμονή στο έργο, δεν μπορεί κάποιο να δουλεύει 1-2 ώρες τη μέρα.
• 1-1,5 τετραγωνικά τη μέρα είναι το μέγιστο που επιτυγχάνουν ακόμα και έμπειροι τεχνίτες. Αν το έργο είναι μακριά από την έδρα σας (όπως στην περίπτωση μου) επιλέξτε κάποια άλλη τεχνική ή πάρτε μία βδομάδα άδεια από τη δουλειά σας. Ακόμα και ένα σαββατοκύριακο δεν είναι αρκετό για να βγει ικανοποιητικός όγκος δουλειάς.
  
  

  

  Στρώνουμε την επιφάνεια με το τριβίδι

  
  

  

  Όταν κρίνουμε ότι έχει στεγνώσει λίγο  (θέλει αρκετή πείρα η επιλογή της κατάλληλης στιγμής), περνάμε το σαπουνόνερο και.. 

  

  πατάμε με την πέτρα αρκετά χέρια, μέχρι να γίνει λεία η επιφάνεια. Η επιλογή της πέτρας και το πόσο δυνατά θα πατάμε απαιτεί και αυτό πείρα.

  

  Αρχικά η επιφάνεια είναι αρκετά σκουρόχρωμη

  
  

  

  H επιφάνεια αφού αρχίσει να στεγνώνει γίνεται πιο ανοιχτόχρωμη

  

  Το be continued